از سبک تا هویت در معماری

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 584

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAUCONF01_0338

تاریخ نمایه سازی: 30 شهریور 1397

چکیده مقاله:

معماری به رغم تفاوتهای سرزمینی که در شکل آن تاثیر فراوانی داشته، دارای ویژگی های ذاتی، پویا و تدریجی است که آن را هویت مینامند. واژه شناسی هویت، ما را به انسان، معماری و مولفه های تمیز دهنده ی آن می رساند. کلیاتی که قبلا از دیدگاه ملک الشعرای بهار با نام سبک به جهان درون و برون انسان تقسیم میشد؛ ولی معنای آن در سده های اخیر با تحول ایجادشده در عالم و آدم، با مد معماری جایگزین و در دایره ی سلایق گذرای معماران محبوس و از معنای قدیمی خود فرسنگها فاصله گرفته است. مولفه های تمیز دهنده ی معماری شامل انسان و باورهایش، مکان و زمان میباشند. در این مقاله ضمن بررسی جایگاه انسان مولف و بهره بردار از معماری، به بررسی مکان از دیدگاه نظریه پردازان پدیدارشناس و روانشناسان محیطی و ارتباط در هم تنیده ی آن با انسان و تاثیر خاطره مکانی پرداخته میشود. مولفه ی زمان، نه صرفا در نوع قراردادی و معطوف به گذشته و متوجه آیندهی آن، بلکه به عنوان عرصه ی تحقق زندگی مورد مداقه قرار میگیرد. ایجاد چارچوب فکری مناسب برای مفهوم هویت، از اهداف مقاله و سامانه ی جستجوی آن نیز کیفی است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

جواد شریف زاده

استادیار گروه معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی مرکز ارومیه

فرهاد عبدالله پور

دانشجوی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی مرکز ارومیه