بررسی رفتارنگاری بخشی از تونل خط دو قطار شهری کرج و مقایسه آن با نتایج تحلیل های عددی

در سالهای اخیر به سبب رشد روز افزون جمعیت کلان شهرها و به تبع آن گسترش مناطق شهری، حمل و نقل ریلی شهری مورد توجه و اهتمام مسیولین قرار گرفته است. ساخت تونل ها و ایستگاه های زیر زمینی همواره با محدودیت ها و مخاطراتی رو به روست که در صورت عدم رعایت موارد ایمنی و پیش بینی های لازم خسارات و صدمات جبران ناپذیری به دنبال خواهد داشت. کافی نبودن اطلاعات، عدم شناخت دقیق رفتار واقعی توده زمین و عوارض موجود در مسیر تونل لزوم رفتار نگاری و استفاده از ابزار دقیق را ایجاب میکند. علاوه بر روش های نوین طراحی، پایش و رفتار نگاری اقدام مهمی است که در آن با نصب ابزار دقیق میتوان به پیش بینی رفتار خاک و سازه پرداخت و در هنگام خطر هشدار لازم را به عوامل اعلام کرد. همچنین به منظور بهینه سازی طرح، بررسی صحت مدل سازی و آنالیز عددی و مقایسه آن با شرایط واقعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین اطلاعات حاصل از مقایسه تغییرشکل های اندازه گیری شده و نتایج تحلیل های عددی بسیار مهم و کاربردی خواهند بود. در این مقاله به رفتارنگاری پروژه مترو کرج که جزء تونل های کم عمق به شمار میآید پرداخته شده و تغییر شکل های تونل با در نظر گیری پتانسیل همگرایی و پارامترهای ژیومکانیکی از طریق مدل سازی عددی بدست آمده است، سپس نتایج همگرایی ابزار دقیق، کاربرد و مقایسه آن با تحلیل های عددی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تونل ، ابزار دقیق ، رفتار نگاری ، تحلیل عددی ، بهینه سازی