ارزیابی پایداری کالبدی مسکن، مطالعه موردی منطقه 8 تبریز

رشد جمعیت شهرها و تحول و توسعه سریع شهرها، موجب بروز چالش های مختلف در زمینه های کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و محیطی در شهرها شده است. ارزیابی و شناخت وضعیت موجود در هر یک از زمینه های ذکر شده باید مبنای تصمیم گیری برای برنامه ریزی و مدیریت شهرها و پیشروی به سوی توسعه پایدار قرار گیرد. هدف این مقاله ارایه تجزیه وتحلیل جنبه های کالبدی در طراحی شهرهای پایدار می باشد و با توجه به این که مسکن به عنوان کاربری غالب شهر یکی از محورهای اصلی توسعه پایدار میباشد، تاکید تحقیق حاضر بر بعد کالبدی مسکن میباشد. در این راستا پس از بررسی و مرور مبانی نظری این حوزه و استخراج شاخص های کالبدی مسکن، برای بررسی دقیقتر شهر تبریز به عنوان نمونه موردی مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعات مختلف نشان میدهد که تبریز از لحاظ کالبدی به ویژه در بخش مسکن با مشکلاتی مواجه است. در این مقاله جنبه کالبدی مسکن در منطقه 8 تبریز از منظر توسعه پایدار با استفاده از مدل AHP در GIS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی- تحلیلی و رویکرد آن کمی و کیفی می باشد. نتایج تحقیق نشان میدهد که منطقه 8 تبریز در ارتباط با جنبه کالبدی با مسایلی مانند پایین بودن کیفیت ساخت وساز، استفاده از مصالح کمدوام و تعداد زیاد واحدهای مسکونی 1 یا 2 طبقه روبه رو است.

کلیدواژه ها:

شهرهای پایدار ، پایداری کالبدی ، مسکن ، تبریز