بررسی تنگناها و فاکتورهای موثر بر توسعه ژیوتوریسم در تپه باستانی زیویه

ژیوتوریسم رویکرد تازه ای برای بهره گیری از توان های توریستی با تاکید بر پایداری و بهبود ویژگی های جغرافیایی مکان (محیط، تاریخ، زیبایی شناختی، فرهنگ و تمدن) است که باعث توسعه و رشد وضع زندگی مردم محلی میشود. دژ باستانی ژیویه در استان کردستان از جمله محدوده هایی است که می تواند به عنوان یک ژیومورفوسایت در برنامه ریزی های سازمان میراث فرهنگی مورد توجه قرار گیرد. بررسی وضعیت کنونی، ارایه راهکارهای مناسب برای توسعه گردشگری و محافظت از میراث های گران بهای این منطقه از مسایلی هستند که باید مورد مطالعه قرار گیرند. برای رسیدن به این هدف از مدل ها و روش هایی استفاده شد که نتایج به دست آمده به شرح زیر میباشد : نتایج حاصل از مدل SWOT بیانگر 15 نقطه ی قوت، 12 نقطه ی ضعف، 14 فرصت و 8 تهدید در حوزه ی ژیوتوریسم مربوط به منطقه مورد مطالعه میباشد. با توجه به نتایج به دست آمده راهبردهایی جهت بهبود و توسعهی ژیوتوریسم در منطقه ارایه شده است. نتایج حاصل از مدل EP که موقعیت چند سایت باستانی در استان کردستان را به صورت مقایسه ای بررسی کرده است، دژ باستانی زیویه با پتانسیل 1 را در رتبه ی پنجم نشان می دهد. لازم به ذکر است که رتبه ی پایین این محدوه تنها به خاطر کمبود امکانات و زیرساخت-های لازم میباشد، چرا که از نظر توان های طبیعی و فرهنگی به اندازهی موارد دیگر وضعیت و شرایط مناسبی را دارا میباشد.

کلیدواژه ها:

ژیوتوریسم ، زیویه ، مدل SWOT ، مدل EP