اثرات برنامه توانبخشی ورزشی بر کیفیت زندگی، افسردگی و اضطراب بیماران قلبی بعد از بای پاس عروق کرونر

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات برنامه توانبخشی ورزشی بر کیفیت زندگی، افسردگی و اضطراب بیماران قلبی بعد از بای پاس عروق کرونر بود. در این مطالعه مقطعی 72 بیمار قلبی 8-6 هفته پس از بای پس کرونر جهت شرکت در برنامه توانبخشی ورزشی قلب به مرکز توانبخشی بیمارستان شهید بهشتی همدان معرفی و ثبت نام شدند. از مجموع شرکت کنندگان اولیه، 60 نفر ( 14 زن، 46 مرد با میانگین سنی 55/4 سال و انحراف معیار 5/26) 12 هفته (هر هفته 3 جلسه) برنامه توانبخشی را تکمیل نمودند و 12 نفر (%17 ) که 9 نفر از آنها زن بودند نتواستند دوره توانبخشی قلب را تکمیل نمایند. بیماران شرت کننده علاوه بر انجام تست ورزش قبل و بعد از برنامه، پرسشنامه های کیفیت زندگی و پرسشنامه اضطراب و افسردگی را نیز قبل و بعد از پایان دوره تکمیل نمودند. داده های آماری با استفاده از نرم افزار Version16 – SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آماری نشان داد که میانگین ظرفیت ورزشی MET افراد شرکت کننده از (1/63±)7/8 به (1/78±)10/17 و شاخص توده بدن (BMI) افراد شرکت کننده از (±2/38)26/32 به (2/23±)24/13 کیلوگرم بر متر مربع بطور معنی داری (P<0/001) بعد از اتمام برنامه توانبخشی در مقایسه با قبل بهبود پیدا کرده است. تجزیه و تحلیل آماری همچنین نشان داد کیفیت زندگی به عنوان مهمترین برون داد برنامه توانبخشی ورزشی قلب بعد از پایان دوره بطور معنی داری افزایش داشته است (P<0/001). تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که میزان اضطراب بیماران بطور معنی داری (P<0/001) در پایان برنامه توانبخشی کاهش یافته است. بطوری که نمره میانگین اضطراب بیماران از (±3/535)8/55 به (3/66±)6/42 کاهش یافت و این کاهش در بیمارانی که بشدت مضطرب بودند 63% درصد در پایان برنامه بود.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، افسردگی ، اضطراب ، بیماران قلبی