دشواری های آموزش های دینی

سیستم تعلیم و تربیت رسمی – عمومی در کشورما از طریق آموزش و پرورش پیوسته تلاش های فراوانی را در زمینه تقویت توانمندی دانش آموزان ایرانی در زمینه بسترسازی مناسب در جهت کسب دانش و مهارتهای دنیای امروز فراهم می نماید. انتظار متولیان امر آموزش و اولیاء دانش آموزان آن است که حاصل این زحمات منجر به تربیت نسلی سالم و متعهد گردد. از آنجا که کشورما در شرایط گذار از سنت به مدرنیته قرار گرفته در بسیاری از عرصه ها از جمله آموزش افقهای انتظار به درستی نبیین نشده است. بنابر این متولیان امر آموزش در جهت تحقق اهداف مطلوب کوشش هایی را مبذول می دارند که گاه برآیند این کوشش ها نیز به تامین رضایت اقشار اجتماعی و جامعه هدف منجر نمی شود. در چنین مواردی بایسته است تا با آسیب شناسی وضع موجود به تبیین نقاط کور و تنویر علل ناکامی ها بپردازند و به این ترتیب در جهت رفع موانع موجود قدم بردارند . پژوهش حاضر بمنظور تامین این هدف نگاشته شده تا دشواریهای ویژه ای که در امر تعلیم و تربیت دینی در مقایسه با سایر دروس وجود دارد را مورد بررسی قرار دهد. در این پژوهش به لحاظ هدف، از روش تحقیق بنیادی ( پایه ای ) و تحلیلی- تبیینی وبه لحاظ نحوه ی گرد آوری داده ها، از روش کتابخانه ای استفاده شده است. در این پژوهش به بررسی و تبیین دشواری های تعلیم و تربیت متناسب با انتظارات اولیاء دینی در سیستم رایج تعلیم و تربیت رسمی- عمومی پرداخته شده است. در حقیقت هدف این پژوهش آن است که نشان دهد چه عواملی منجر به برآورده نشدن انتظارات واقعی از آموزش های دینی در مدارس می شود. در این نوشتار عوامل یاد شده با عناوین: تفاوت های روشی، توجه به عنصرمعلم، محتوای آموزشی، محیط فراگیری و فضا و بستر تعالیم دینی مورد بررسی قرار گرفته اند. امید است این مختصر بتواند در جهت تبیین این هدف مفید و موثر واقع گردد.

کلیدواژه ها:

دشواری ، آموزش ، آموزش دینی