طراحی فضای سبز پایدار در اقلیم گرم و خشک براساس اصول زری اسکیپ (نمونه موردی: پارک آذرانی در شهر اصفهان)

با توجه به خشکسالی در اصفهان و شرایط سخت تامین آب برای نگهداری فضای سبز باید از حداقل آب مورد نیاز موجود بیشترین فضای سبز را در اصفهان زنده نگه داشت. در حال حاضر دو سوم آب لازم برای آبیاری فضای سبز در اختیار هست اما باز هم با وجود خشکسالی تهیه همین مقدار آب نیز با سختی همراه است. بنابراین ضروری است که در طراحی منظر این محدودیات و تاثیرات محیطی آن در نظر گرفته شود. در این میان منظر پردازی خشک رویکردی متداول در سطح جهان است که در مواجهه با شرایط و اقلیم گرم و خشک مطرح می گردد. این مقاله تلاش دارد اصول و معیارهایی را معرفی نماید تا بر این اساس بتوان مصرف آب را در فضاهای سبز ایجاد شده در مناطق خشک بهینه نمود. در این پژوهش از روش تحقیق تحلیلی _توصیفی استفاده شده و منابع کابخانه ای اصلی ترین منابع مطالعاتی بوده اند که در کنار اطلاعاتی که به صورت میدانی از بستر طراحی گردآوری گردیده اند، منابع مطالعاتی را تشکیل می دهند. در این مقاله ابتدا ویژگی های اقلیم گرم و خشک بررسی شده است. پس از آن به اصول طراحی منظر در این اقلیم با عنوان زری اسکیپ پرداخته شده است. بررسی رویکردهای طراحی پایدار در اقلیم گرم و خشک نیز از دیگر بخش های پایان نامه است. در بخش مربوط به مبانی نظری نیز با بررسی رویکردهای زری اسکیپ در عصر حاضر، نگرش های قابل طرح در طراحی منظر مناطق خشک و نیمه خشک با ارایه نمونه هایی بیان شده است. در نتیجه چارتی از اصول زری اسکیپ برای پارک ها ارایه شده است. و در انتها پس از شناخت و تحلیل سایت مورد نظر در شهر اصفهان، راهکارها و دستاوردهای ارایه شده به صورت عملی در قالب طراحی یک پارک محله ای براساس اصول زری اسکیپ به تصویر کشیده شده است.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، پایداری ، طراحی ، خشک ، زری اسکیپ