سیاست کیفری ایران در برابر کودکان و نوجوانان بزه دیده گردشگری جنسی

گردشگری جنسی کودکان و نوجوانان در معنای بهره کشی، فحشا، به کارگیری اجباری کودکان و نوجوانان در مراکز فساد و فحشا و سوء استفاده جنسی از آنان و فراهم آوردن مکانهایی جهت خوش گذرانی مسافرانی و شهوترانی آنان که اکثرا از کشورهای صنعتی و توسعه یافته هستند، امروزه به یکی از سودآورترین جرایم سازمان یافته فرا ملی تبدیل شده است و به عنوان یکی از خطرات جدی، نوع جدیدی از بزه دیدگی کودکان را در دنیای جدید به نمایش گذاشته است .در این میان به جهت عدم اختیار کودکان و نوجوانان در تعیین سرنوشت خود و نیز مهجور بودن آنان، مسیله گردشگری جنسی کودکان و نوجوانان، به عنوان پدیده ای حاد و ضدانسانی،اجماع جامعه جهانی و عزم جوامع ملی در راستای مقابله با این معضل را فراهم آورده است. هدف این مقاله بررسی علل و شیوه های ظهور پدیده گردشگری جنسی و آثار آن و ارزیابی اقدامات تقنینی ایران در این زمینه است که با روش کتابخانه ای به تحلیل آمار رسمی از ناحیه سازمانهای ملی و بین المللی و بررسی عملکرد قانونگذار ایرانی در این عرصه میپردازد.

کلیدواژه ها:

گردشگری جنسی اطفال ، قاچاق انسان ، سوء استفاده جنسی ، بزه دیدگی اطفال و نوجوانان