عقد صلح و اسقاط حق شفعه

صلح از جمله عقودی است که با دامنه گسترده خود، نیازهای جامعه ما را در زمینه ی حقوق خصوصی مرتفع کرده است؛ در عین حال که عقدی مستقل و اصیل می باشد، می تواند نتیجه بیشتر عقود معین را به همراه داشته باشد. تا جایی که قبل از حاکمیت قانون مدنی و پذیرش اصل آزادی قراردادها که طبق ماده 10 این قانون به حقوق ما وارد شده است، معاملات عموما در چهارچوب یکی از عقود معین بسته می شد و هرگاه در یکی از قالب های کهن جای نمی گرفت، طرفین آن را به صورت عقد صلح منعقد می کردند. این قلمرو گسترده عقد صلح که از سایر عقود معین به مراتب وسیع تر است و گاهی قراردادهای دیگر نیز در قالب آن بسته می شود، این شک و شبهه را در ذهن برخی از حقوقدانان ایجاد کرده است که صلح عقدی بی نام می باشد. گاهی افراد جامعه برای انجام قراردادهای خود، از قالب های پیش بینی شده قانونی استفاده نمی کنند. یکی از این قالب ها عقد صلح، در مقام معاملات است که نتیجه آن این است که حق شفعه، در صلح راه ندارد هرچند که در مقام بیع باشد.

کلیدواژه ها:

عقد ، صلح ، اسقاط ، حق شفعه ، ضرر به اشخاص ثالث