نقش اختلال سلوک در بروز بزهکاری نوجوانان کانون اصلاح و تربیت تهران

زمینه: اختلال سلوک در طبقه بندی اختلالات روان پزشکی و زیرمجموعه اختلالات رفتار ایذایی و ازجمله اختلالات روانی و رفتاری دوران کودکی و نوجوانی است. نتایج حاصل از پژوهشهای محققین قبلی نشانگر آن است که انواع اختلالهای رفتاری ایذایی بالاخص اختلال سلوک، در بروز رفتارهای بزهکارانه اطفال و نوجوانان موثر است. برای بررسی نقش این اختلال و یافتن عوامل دیگر موثر در بروز بزه کاری مطالعه حاضر طراحی گردید.روش مطالعه: مطالعه آماری حاضر از مهرماه تا پایان آذرماه سال 1393 بر روی تعداد 118 نفر از نوجوانان بزهکار کانون اصلاح و تربیت استان تهران، که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند انجام شد. معیارهای اختلال سلوک بر مبنای جدول DSM-V-TR در تهیه پرسشنامه مورد استفاده قرار گرفت.یافت ه ها: نتایج آماری حاصل از تجزیه و تحلیل پرونده های شخصیت بیانگر آن است که تنها %42 از نوجوانان کانون که به دلیل رفتار بزه کارانه در این مرکز به سر میبرند دارای اختلال سلوک و %58 دیگر فاقد معیارهای تشخیصی بارز برای این اختلال هستند. کودکان دارای اختلال سلوک مقیم در کانون اصلاح و تربیت تمایلات بزهکارانه خود را توام با رفتارهای پرخاشگرانه و نقض جدی مقررات نشان میدهند.نتیجه گیری: آزمون فرضیات حکایت از آن دارد که اختلال سلوک در بروز بزهکاری نوجوانان تاثیر زیادی دارد اما تنها عامل بزهکاری نوجوانان نیست و عوامل دیگری چون : سرپرستی نامناسب والدین، اعتیاد، معضلات اقتصادی و..... هم میتواند منجر به بزهکاری شود.

کلیدواژه ها:

اختلال سلوک ، بزه کاری ، نوجوانان ، کانون اصلاح و تربیت