بررسی تطبیقی حقوق کودک در قرآن و پیماننامه حقوق کودک

امروزه مباحث حوزه خانواده و زیر شاخه های آن از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. از جمله مباحث مهم این حوزه، حقوق کودک میباشد؛ زیرا اگر کودکان از مراقبت و حقوق ویژه برخوردار نباشند نمیتوانند در سایه این حقوق از صحت و سلامتی روحی و جسمی برخوردار شده و حضوری مفید و کارساز در اجتماع داشته باشند. در همین زمینه، مکاتب گوناگون حقوقی، دیدگاه های متفاوتی ارایه نموده اند. این پژوهش به مقایسه دیدگاه های دو نظام حقوقی مطرح و مهم میپردازد. یعنی نظام حقوقی قرآن که جامع ترین منبع هدایت انسانها است و درباره حقوق کودک حرفه ای بسیاری دارد و نظم حقوقی منحصر به فردی را تعریف میکند و پیمان نامه حقوق کودک که شالوده آخرین تلاش های انسانی قرن بیست و یکم در عرصه بین الملل میباشد. در این راستا این پژوهش با یک رویکرد جامع، به دنبال بررسی و رویکرد قرآن و پیمان نامه حقوق کودک در خصوص حقوق کودک میباشد.در این راستا پرسش اساسی این پژوهش بر این مبنا استوار است که در میان غوغای اندیشه ها و مکاتب کدام نظام حقوقی جامع تر و برتر است و کدامیک علاوه بر تیوری پرد ازیهای عالی به ارایه راهکار و روش و آسیب شناسی در حوزه عمل دست زده است و به طور کلی در جامعه کنونی باید به کدام مکتب عمل و نظام حقوقی را پذیرفت در این پژوهش بعد از بررسی جایگاه حقوقی کودک و معرفی دو نظام حقوقی مذکور تفاوتهای آنها را در سه حوزه مبنایی و محتوایی و روشی یادآور شده است. پس از بررسی تطبیقی دو نظام و ملاحظه تفاوتهای آن روشن میشود که فرضیه این پژوهش بر این مبناست که حقوق کودک در قرآن از سطح فاخرتر و برتری نسبت به پیمان نامه حقوق کودک برخوردار است چرا که پیمان نامه اگرچه دارای نقاط مثبت و خوبی است اما برخی از حقوق اصلی کودک را نادیده گرفته است و لذا در دو امر نسبت به قرآن نقض و کاستی دارد اول در کمیت حقوقی که از این حیث که نسبت به قرآن حقوق کمتری را برای کودک مطرح نموده است و دوم کیفیت حقوق بدین معنا که سطح ارزشی، روشی و محتوایی آن دچار لغزش فراوان است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی بود و گردآوری داده ها منابع کتابخانه ای و اینترنتی است.

کلیدواژه ها:

قرآن ، حقوق ، کودک ، پیمان نامه حقوق کودک