وضعیت حقوقی کودک از دیدگاه کنوانسیون حقوق کودک و موانع اجرای کامل آن درنظام حقوقی ایران

یکی از مهمترین منابع بین المللی در حمایت از حقوق کودکان کنوانسیون حقوق کودک میباشد. این کنوانسیون را میتوان کامل ترین سند مربوط به حقوق کودکان دانست که تا کنون تدوین شده و اولین سندی معرفی نمود که این حقوق را در عرصه بین المللی به صورتی لازم الاجرا مطرح کرده است. ایران نیز در اسفند 1372 به کنوانسیون حقوق کودک پیوسته است. با توجه به ماده واحدهای که ایران را به عضویت این کنوانسیون درآورده، ایران این حق را دارد تا هر زمان احساس نمود یکی از موارد مطروحه با قوانین داخلی و یا حتی موازین اسلامی مغایرت دارد، آن مورد را رعایت ننماید. الحاق مزبور از حیث حقوقی نادرست بوده و قابل پذیرش نیست و به لحاظ مبهم و کلی بودن، مغایر با اهداف و مقصود کنوانسیون بوده و نیز به منزله نقض اصل برتری حقوق بینالملل برحقوق داخلی محسوب گشته و با اعتراضات گسترده بین المللی نیز همراه بوده است. علاوه بر مراتب مزبور، تعارضات فراوان موجود و مشهود در قوانین داخلی ایران نیز دراین ارتباط، از دیگر پیامدهای این ایراد است. در این نوشتار، محقق قصد دارد تا ضمن مطالعه اجمالی کنوانسیون حقوق کودک، آنرا با قوانین و وضعیت موجود کودکان در ایران، به اجمال، مقایسه کرده و در انتها راهکارهایی را نیز ارایه دهد

کلیدواژه ها:

حقوق ، کودک ، کنوانسیون ، ایران ، حقوق بشر