معماری بومی و بافت سنتی روستای کماله

روستاهای قدیمی که در دل کوهپایه ها جای گرفته اند با توجه به هماهنگی خاصی که با طبیعت و شرایط اقلیمی منطقه دارند از اهمیت خاصی برخوردارند. تعلق، دلبستگی و هم آوایی با مکان و سکونتگاه، مفهومی درونی است که مولفه هایی متعدد بر تبیین ان دلالت دارند. از جمله ی مولفه های اصلی این مبحث مواجه بر همکنش معماری و طبیعت است که با دیدگاه دقیق با مسایل زیباشناختی و فرهنگی مردم تلفیق شده و مجموعه ای مرجع را پدید آورده است که حاصل مواجهه انسان با محیط طبیعی و دیدگاه ان از تجربه فضایی و یا تجربه در مکان بودن است. در این نوشتار با بررسی کیفیت و چگونگی سازگاری انسان با محیط طبیعی در هماهنگی با عناصر بومی روستایی نمونه (نظیر مصالح و اقلیم و شیب زمین) به معرفی هرچند اجمالی ویژگی های معماری روستا پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

رهمکنش ، زیباشناختی ، تجربه فضایی ، هم آوایی ، معماری پلکانی