بررسی شاخص ها و گونه های مختلف مسکن روستایی سیستان

بر اساس شواهد و مطالعات صورت گرفته در مورد مسکن و معماری روستایی، واحدهای مسکونی روستایی ضمن برخورداری از ارزش های معماری همانند سادگی و بی پیرایگی، الگوهای بصری و زیبا شناختی، انطباق با محیط طبیعی، هماهنگی با عملکرد زیستی و معیشتی، استفاده از مصالح محلی و دانش بومی و ...؛ که به آن هویت خاصی می دهد دارای کاستی هایی چون آسیب پذیری در برابر سوانح طبیعی، ضعف سازه ای و آلودگی های محیطی منتج از تداخل فضاهای زیستی و معیشتی نیز می باشند. در این میان شاخص های مسکن بومی می تواند نقش تعیین کننده ای در سمت و سو و جهت گیری نظام سیاست گذاری و برنامه ریزی مسکن و طراحی و اقداماتی که در این زمینه باید صورت پذیرد ایفا نماید. دراین مقاله با معرفی شاخص های معماری روستایی منطقه سیستان و تحلیل 15 الگوی موجود مسکن روستایی در منطقه سیستان، پیشنهادات لازم برای بهبود هویت مسکن روستایی در این منطقه از قبیل همگام سازی مسکن با اقلیم، استحکام بخشی سازه بنا، ساخت بنا مطابق با موقعیت قرار گیری و ویژگی خاص روستا و ...، ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

شاخص ، مسکن روستایی ، گونه شناسی ، مصالح روستایی ، سیستان