جریان دادخواست و آثار آن در لایحه اصلاحی آیین دادرسی مدنی مصوب 1379

از آنجایی که دادخواست نقش کلیدی را در طرح دعاوی مدنی ایفاء می کند، با نظر به اینکه لایحه اصلاحی آیین دادرسی مدنی مصوب 1379 در سال 1392 به مجلس تقدیم و اعلام وصول گردید، برآن شدیم تغییرات و نوآوری های مواد مرتبط با جریان و آثار دادخواست را در لایحه اصلاحی مورد پژوهش قرار دهیم. روش اتخاذ شده برای این پژوهش، روش کتابخانه ای است که برترین کتاب های موجود در زمینه قانون آیین دادرسی مدنی مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین با نظر به اینکه این لایحه تسبتا جدید است، روش توصیفی تحلیلی برای بررسی مواد اصلاح شده به کار گرفته شده است. اینکه تا چه حد قانون گذار در تدوین مواد موضوع مورد بحث ما در لایحه اصلاحی، در تامین حقوق طرفین دادرسی، ایجاد نظم در روند رسیدگی به دعاوی مدنی و کاهش اطاله دادرسی و... موفق بوده، هدف اصلی این پژوهش می باشد. از بررسی مواد مربوطه به این نتایج دست می یابیم که قانون گذار با تعیین مواعد جدید ویا با تقلیل مواعد، سعی در تسهیل و کوتاه نمودن زمان دادرسی های مدنی داشته است. برای نمونه می توان به مدت سه روزه ای که برای مدیر دفتر تعیین شده اشاره کرد (ماده 43 لایحه اصلاحی). همچنین در تبصره ی الحاقی به ماده ی 41 لایحه اصلاحی (ماده 64 ق.آ.د.م) موضوع کاملا جدیدی مطرح شده که مجوز تعیین وقت رسیدگی در خارج از ساعات اداری روزهای غیر تعطیل را داده ویا تغییراتی که در باب استرداد دادخواست یا دعوا موضوع ماده 107 قانون مذکور اعمال شده از جمله تغییراتی است که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. تسریع در روند رسیدگی، کاهش ازدحام محاکم از دیگر نتایجی است که با اجرایی شدن این لایحه به وقوع می پیوندد. امید می رود هر چه سریع تر لایحه اصلاحی مذکور در دستور کار مجلس قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

دادخواست ، دعوای مدنی ، طرفین دادرسی ، لایحه اصلاحی