رابطه بین ویژگی های شخصیت با رضایت و عملکرد شغلی آموزگاران

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین ویژگی های شخصیت با رضایت شغلی و عملکرد شغلی معلمان دوره ابتدایی بود. جامعه آماری شامل تمام آموزگاران مشغول به تدریس در شهرستان سرایان بودند که جمعا 254 نفر 117 نفر مرد و 137 نفر زن) بودند. نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 148 نفر( 68 نفر مرد و 80 نفر زن) به صورت تصادفی انتخاب شدند. داده ها از راه سه پرسشنامه شخصیتی نیو، پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون و پرسشنامه رضایت شغلی بری فیلد و روث، گردآوری و مورد تحلیل قرار گرفت. برای بررسی فرضیه اصلی از آزمون تحلیل رگرسیون چند متغیری و برای بررسی فرضیه های فرعی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد از میان ویژگی های شخصیت، رابطه برون گرایی و باوجدان بودن با عملکرد شغلی معنادار بود. اما رابطه بین تجربه پذیری، سازگاری و هیجانی بودن با عملکرد شغلی معنادار نبود. همچنین بین برون گرایی و هیجانی بودن با رضایت شغلی رابطه وجود داشت اما رابطه بین باوجدان بودن، تجربه پذیری و سازگاری با رضایت شغلی معنادار نبود. جهت پیش بینی رضایت و عملکرد شغلی از طریق ویژگی های شخصیت از تحلیل رگرسیون چند گانه با روش گام به گام استفاده شد. مدل نشان داد که بین با وجدان بودن و عملکرد شغلی و بین برون گرایی و رضایتشغلی رابطه خطی وجود دارد. همچنین این یافته ها نشان داد که بین رضایت شغلی و عملکرد شغلی رابطه مستقیمی وجود دارد. بررسی نتایج بیان گر ضرورت توجه به ویژگی های شخصیتی افراد در گماردن به مشاغل گوناگون به ویژه حرفه معلمی می باشد.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیت ، عملکرد شغلی ، رضایت شغلی ، آموزگاران