بررسی رابطه هوش هیجانی و سازگاری با تعارضات زناشویی بین معلمان زن شهر دماوند (دوره ابتدایی)

هدف: تعارض زناشویی وضعیتی ناظر بر عدم تطابق انتظارات و خواسته ها بین زوجین است که روابط و زندگی زناشویی را به گونه ای سازنده و یا مخرب تحت تاثیر قرار می دهد. در پژوهش حاضر رابطه هوش هیجانی و سازگاری با تعارضات زناشویی (در وجه مخرب آن) مورد بررسی قرار گرفت. روش: به منظور انجام پژوهش از شیوه توصیفی همبستگی و روش پیمایشی استفاده شد و جامعه آماری - پژوهش شامل کلیه معلمان زن شهر دماوند در مقطع ابتدایی بود که طبق استعلام از اداره آموزش و پرورش این شهر 254 نفر بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 153 بود که به شیوه تصادفی سیتماتیک با توجه به در دسترس بودن فهرست جامعه آماری از آنها با استفاده از پرسشنامه تعارضات زناشویی MCQ، هوش هیجانی بار آن و سازگاری زناشویی اسپانیر مصاحبه انجام شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای هوش هیجانی و سازگاری با تعارضات زناشویی رابطه معنادار همبستگی منفی وجود داشته و همچنین این دو متغیر به طور معناداری بر سطح تعارضات زناشویی موثر هستند. همچنین نتایج نشان داد که متغیر هوش هیجانی 34.9 درصد و سازگاری 19.7 درصد از تغییرات متغیر وابسته یعنی تعارضات زناشویی را تبیین می کنند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش مبنی بر همبستگی و تاثیر هوش هیجانی و سازگاری بر تعارضات زناشویی معلمان زن دوره ابتدایی مدارس شهر دماوند و همسویی نتایج با تحقیقات پیشین، برنامه ریزی در راستای بهبود هوش هیجانی و سازگاری در قالب کارگاه های آموزشی و جلسات مشاوره زناشویی در نهاد آموزش و پرورش برای کارمندان و کارکنان این نهاد در قالب خدمات شغلی که آموزش و پرورش می تواند زمینه آن را فراهم کند، میتواند مثمر ثمر باشد. باید توجه داشت که کارکنان با رضایت زناشویی بالاتر می توانند عملکرد کاری بهتری داشته باشند و فراهم کردن زمینه رفاه شغلی و زندگی کارکنان نهاد آموزش و پرورش کشور، خود تعالی بخش نظام آموزشی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

خانواده ، هوش هیجانی ، سازگاری ، تعارض زناشویی