ارزیابی پاسخ انگور رقم سلطانین به محلول پاشی سطوح مختلف اسید سالیسیلیک تحت شرایط آب بسیار شور

شوری مسیله مهمی از جنبه های کشاورزی و زیست محیطی بوده که رشد و نمو گیاهان را در بیشتر مناطق ساحلی، خشک و نیمه خشک جهان محدود می کند. اسید سالیسیلیک در مقابله با تنش های زیستی و غیر زیستی به عنوان مکانیسم دفاعی مهمی است که با افزایش تولید مواد آنتی اکسیدانت، سبب خنثی سازی رادیکال های آزاد حاصل از تنش های غیرزنده شده و در نتیجه باعث افزایش تحمل گیاه می گردد. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش شوری کلریدسدیم در سه سطح ( 0 ، 75 و 150 میلی مولار) و اسید سالیسیلیک در چهار غلظت ( صفر، 5 / 0 ، 1 ، 5 / 1 میلی مولار) بوده است . نتایج نشان داد که تنش شوری اثرات نامطلوبی نظیر عملکرد بوته، افزایش سدیم برگ، کاهش پتاسیم برگ، افزایش پتانسیل اسمزی برگ، افزایش نشت الکترولیت برگ و افزایش انواع رادیکال آزاد را در انگور رقم سلطانین داشته است. همچنین، اثرات متقابل شوری و اسید سالیسیلیک در خصوصیاتی نظیر نسبت سدیم به پتاسیم و مالون دی آلدیید در سطح یک درصد معنی دار شده است. اسید سالیسیلیک تاثیر مثبتی در کاهش اثرات نامطلوب شوری داشته، بطوری که باعث کاهش نسبت سدیم به پتاسیم و افزایش پرولین و مالون دی آلدیید و نیز افزایش عملکرد خوشه به ازای هر بوته شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش شوری میزان عملکردبوته بطور معنی داری کاهش یافت بطوری که کمترین وزن خوشه ( 5 / 98 گرم به بوته ) در تیمار 150 میلی مولار شوری مشاهده گردید. اما اسید سالسیلیک با افزایش میزان تحمل گیاه به تنش شوری منجر به کاهش اثرات منفی شوری گشته و در نتیجه با افزایش غلظت اسید سالسیلیک میزان عملکرد نیز افزایش یافت. بیشترین عملکرد ( 5 / 586 گرم به بوته ) در تیمار یک میلی مولار اسید سالسیلیک و فاقد تنش شوری مشاهده گردید. این نتایج حاکی از آن است که کاربرد اسید سالیسیلیک در راستای القاء تحمل آبهای شور و افزایش عملکرد در انگور رقم سلطانین موثر واقع شده است.

کلیدواژه ها:

، Vitis vinifera ، عملکرد ، آب شور ، اسید سالیسیلیک ، پرولین ، مالون دی آلدهید