امکان سنجی کشت گیاه سالیکورنیا در خاک با بافت سنگین (مطالعه موردی: منطقه چویبده آبادان)

با توجه به منابع آب شور نامحدود و اراضی بی استفاده گسترده در نوار ساحلی جنوب کشور، بکارگیری منابع مذکور در توسعه سواحل جنوبی و به خصوص تولید محصولات کشاورزی مقاوم به شوری، با رعایت ملاحظات زیست محیطی، می تواند منجر به توسعه پایدار منطقه گردد. شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران به عنوان مجموعه ای پیشرو در زمینه مطالعات و تحقیقات شورورزی، به منظور امکان سنجی توسعه سواحل جنوبی کشور ازطریق کشت گیاهان شوردوست، اقدام به ایجاد مزارع شورورزی در سواحل مذکور نموده است. در این مقاله نتایج حاصل از کشت گیاه سالیکورنیا به عنوان گونه ای شورپسند در یکی از همین مزارع (چویبده آبادان) ارایه می گردد. مزرعه چویبده آبادان در دو مقطع زمانی بهاره و پاییزه تحت کشت سالیکورنیا پرسیکا 1 قرار گرفت و در طول دوره کشت با اعمال مدیریت بهره برداری در روش آبیاری، آبشویی و زهکشی اراضی، ضمن بررسی شرایط محیط کشت، عملکرد گیاه مورد تحلیل قرار گرفت. آزمایش هایی از قبیل زمان مناسب کاشت، پاسخ گیاه به شرایط آبیاری ( آبیاری انتها بسته، آبیاری انتها باز و کاشت در دیواره کانال آبرسان با فواصل متفاوت از آب ) و عملکرد گیاه در روش کاشت به وسیله بذر و نشاء انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که گیاه سالیکورنیا پاسخ مناسبی به شرایط غرقابی در شرایط خاک سنگین و بسیار شور محدوده چویبده آبادان می دهد، زمان مناسب کاشت بذر، بهمن ماه تشخیص داده شد و استفاده از بذر محلی برای موفقیت در پروژه های مشابه پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

سالیکورنیا ، شورورزی ، چویبده ، آب و خاک شور