پتانسیل های استان خوزستان به منظور کشت گیاهان شورزی

کمتر از 31 درصد از منابع آب شیرین و تنها 1 درصد از کل منابع آب جهان قابل استفاده انسان می باشد. البته، همین مقدار نیز به طور یکسان در سطح جهان توزیع نشده و کشورهای مناطق خشک و نیمه خشک به مراتب سهم کمتری از منابع آب شیرین را نسبت به میانگین جهانی دارا می باشند. گرم شدن هوای کره زمین و تغییر اقلیم نیز بر کمیت و کیفیت منابع آب تاثیرگذار خواهد بود. علاوه بر آب، شوری خاک نیز از عوامل عمده محدودکنندهتوسعه کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان است. بیش از 6 درصد از مساحت کل زمین های جهان، مبتلا به انواع شوری است که درسطح کلیه قاره های جهان پراکنده می باشند. از این رو با توجه به محدودیت اراضی و منابع آب کشور، به نظر می آید که برای تامین تقاضای کالاها باید به منابع پایه جدید مانند کشت در زمین های شور و استفاده از منابع آب شور و گیاهان زراعی سازگار با آن توجه جدی کرد. در استان خوزستان بخش عمدهاراضی سنتی که تحت پوشش شبکه های مدرن آبیاری و زهکشی نمی باشند نیز بدلیل محدودیت های شوری، قلیاییت و بالا بودن سطح ایستایی جزء اراضی با مشکلات زیاد محسوب می شوند که با کشت گونه های گیاهان شورزی می توان از این اراضی هم استفاده برد. از طرفی دیگر حجم زهاب مربوط به کشت و صنعت های توسعه نیشکر یکی از بزرگترین مشکلات خوزستان است.

کلیدواژه ها:

منابع آب شور ، شوری خاک ، حجم کل منابع آب ، گیاهان زراعی