مقایسه و ارزیابی پروتکل های مسیریابی کارآمد از لحاظ انرژی در شبکه های حسگر بدنی بی سیم

در سال های اخیر مطالعه بر روی شبکه ای از گره های حسگر کوچک و هوشمند قرار گرفته داخل یا اطراف بدن، به عنوان شبکه ی حسگر بدنی بی سیم ( WBAN ) توجه زیادی را به خود جلب کرده است. هدف شبکه های حسگر بدنی بی سیم افزایش دقت و قابلیت اطمینان ارتباط حسگرهای پزشکی مختلف داخل یا اطراف بدن انسان است. لازم است که شبکه های حسگر بدنی بی سیم بر پارامترهای فیزیولوژیکی یک شخص برای مدت زمان زیادی نظارت داشته باشند؛ از این رو بهره وری مصرف انرژی در گره های حسگر برای افزایش طول عمر شبکه ضروری است. در این مقاله انواع روش های مسیریابی در شبکه های حسگر بدنی بی سیم با هدف بهره وری انرژی ارایه می شود. در ابتدا، هدف از بهره وری انرژی در شبکه های حسگر بدنی بی سیم مشخص می شود و سپس، انواع مدل های موجود با یکدیگر مقایسه و نقاط ضعف و قوت هر یک بیان خواهد شد.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بدنی بی سیم ، مسیریابی ، بهره وری انرژی