تهنشین شدن آسفالتین

یکی از مشکلات عمده در تمام بخش های صنعت نفت، از جمله تولید، بهره برداری، ذخیره سازی و حمل و نقل، تشکیل ترکیبات آلی سنگین، که به عنوان مثال، آسفالتین و واکس، و رسوب هایی که از آنها در تجهیزات و خطوط لوله ایجا می شود. تغییر در ترکیبات نفت خام ، دما و فشار منجر به رسوب آسفالتین می شود. بنابراین، تعیین شروع رسوب آسفالتین در طول تولید نفت از اهمیت حیاتی برخوردار است. در این راستا، تکنیک های مختلف در متون مطرح شده است، که هر کدام با مزایا و معایب خود را دارند. با این حال، از نقطه نظر عملی، از نقطه نظر عملی نیاز به تصمیم گیری می باشد که کدام روش مناسب هست. برای این منظور، پژوهش فعلی یک بررسی انتقادی جامع برای تکنیک های مختلف در جهت تعیین شروع تهنشینی آسفالتین همراه با مقایسه مزایا و معایب آن را ارایه کرده است. از آنجا که هر یک از روش تعریف خاص خود را برای شروع، مانند شروع تهنشین شدن، خوشه بندی و رسوب ارایه می کنند؛ از رو لازم است که تفاوت های آنها را بر اساس مکانیزم های فیزیکی پایه ای تشخیص دهیم. به این نتیجه گیری می رسیم که مکانیسم رسوب (تهنشینی) آسفالتین برای تعیین شروع رسوب آسفالتین نقش قابل توجهی را ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

آسفالتین ، نفت ، نفت خام ، حلالیت ، رسوب