بررسی تحلیلی ویژگی های تاثیرگذار بر شکل گیری الگوی معماری بومی در خانه ایرانی

اساس معماری یک بنا را روش شکل دادن به فضاهای آن تشکیل میدهد؛ بطوریکه تحولات اساسی در معماری به واسطهتغییرات الگوی فضایی طرح ایجاد می شود. الگوهای معماری در ایران، در راستای ارزش ها و باورهای جامعه ایرانی پدیدآمده اند و به همین سبب الگوهایی پایدار تلقی میشوند. در این بین خانه ایرانی، به دلیل شناخت صحیح خواست ها وارزشهای انسانی، حامل ویژگیهای ارزشمندی در ساختار خود است که موجبات تامین کیفیات مطلوب سکونت رافراهم آورده اند. بیقاعدگی الگوی مسکن معاصر و ناسازگاری آن با شیوه زندگی ایرانی، ضرورت بازخوانی الگوی معماریخانه های بومی ایران را به منظور شناخت ویژگیهای تاثیرگذار آن روشن میسازد. پژوهش حاضر با هدف دستیابی به اینمهم و بر مبنای روش توصیفی- تحلیلی، پس از ارایه مفهوم الگو و نگرشهای مطرح در الگوشناسی، مهمترین عواملتاثیرگذار بر شکل گیری الگوی معماری این خانه ها را شناسایی کرده و با تشریح کلی این الگوی فضایی به بررسیویژگیهای آن پرداخته است. بر اساس یافته های تحقیق، الگوهای شکل دهنده فضا در خانه های ایرانی، نتیجه مجموعهای از عوامل اجتماعی- فرهنگی و اقلیمی هستند که درونگرایی، مرکزیت، انعکاس، سلسله مراتب، انعطاف پذیری، پیوند باطبیعت و هندسه از بارزترین ویژگی های آنهاست.

کلیدواژه ها:

خانه ایرانی ، الگوی فضایی ، شکل گیری معماری خانه ، ویژگیهای الگوی بومی