بررسی رابطه امید تحصیلی با عملکرد تحصیلی و خود تنظیمی یادگیری دانش آموزان دوره متوسطه اول شهرستان بندرعباس سال تحصیلی 97-96

سنجش میزان پیشرفت تحصیلی و عوامل موثر بر آن از جمله مسایل عمده ای هستند که توجه محققان مختلف را به خود جلب کرده اند. روانشناسان برای شناسایی عوامل پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی تا کنون متغیرهای زیادی را مورد بررسی قرار دادند (پرموزیک و فورنهام، 2003، نریمانی، عباسی، ابوالقاسمی و احدی، 1392). از جمله این عوامل می توان به امید تحصیلی و خودتنظیمی یادگیری اشاره نمود. هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه امید تحصیلی با عملکرد تحصیلی و خودتنظیمی یادگیری دانش آموزان مقطع متوسطه است که برای نتیجه بهتر متغیرها را به هم ارتباط داده و دو به دو مورد بررسی قرار گرفته اند. جامعه آماری این تحقیق شامل300 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بندرعباس در سال تحصیلی 96-97 می شود. نمونه آماری این پژوهش به حجم 168 نفر بر اساس جدول مورگان تعیین شد. در این تحقیق به منظور تحلیل اطلاعات از آزمون همبستگی- رگرسیون به منظور تحلیل اطلاعات استفاده شد. پایایی این ابزار از طریق آزمون الفای کرونباخ تایید گردید و روایی آن نیز با استفاده از روش روایی محتوی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی ارتباط بین متغیر های تحقیق نشان داده است که بین امید تحصیلی و عملکرد تحصیلی و نیز بین امید تحصیلی و خودتنظیمی ارتباط وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد امید تحصیلی پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی و خودتنظیمی یادگیری می باشد.

کلیدواژه ها:

امید تحصیلی ، عملکرد تحصیلی ، خودتنظیمی یادگیری ، دانش آموزان دوره ی متوسطه اول