بررسی مفهوم خلوت در طراحی مرکز هم اندیشی هنر های نمایشی

تحقیق حاضر به بررسی هنر های نمایشی با رویکردی به مفهوم خلوت می پردازد. هنر های نمایشی به عنوان یک شیوه ی ارتباطی خاص، ابزار مناسبی برای برقراری گفتمان و تعامل اجتماعی هستند. گفتمان اجتماعی به معنای ایجاد ارتباط بین دو نفر یا بیشتر است؛ که منجر به واکنشی میان آنها شود و این نوع واکنش برای هر دو طرف شناخته شده است. هدف از این پژوهش بازشناسی تاثیر هنر معماری و هنرهای نمایشی در قالب مرکز هم اندیشی هنر های نمایشی به عنوان یک بنای فرهنگی و هنری در ایجاد و ارتقای پایداری و گفتمان اجتماعی است. رویکرد اجتماعی کالبد و ساختار شهر را با در نظر گرفتن کارکرد های فرهنگی و تعامل اجتماعی توسعه می دهد. با خلق فضایی فرهنگی هنری به وسیله ی وجوه مشترک بین معماری و هنر های نمایشی می توان؛ در جهت دستیابی به افزایش میزان تعاملات اجتماعی در محیط های شهری قدم برداشت.

کلیدواژه ها:

هنرهای نمایشی ، گفتمان ، تعامل اجتماعی ، خلوت