دوام بتن خودتراکم در برابر حملات مخرب اسید سولفوریک

بتن خودتراکم به دلیل روانی و آسانی استفاده اش مزایای قابل توجه ای در اجرا دارد. در سال های اخیر، نقش متاکایولن، به عنوان مصالح پوزولانیک مورد توجه محققین قرار گرفته است. متاکایولن به دلیل واکنش بالای پوزولانیاش و همچنین میکرواستراکچر مستحکمش بسیاری از خواص بتن را اصلاح می کند. هدف این مقاله بررسی تاثیر سه نوع سیمان پرتلندو متاکایولن برروی فاز خمیری، مقاومت فشاری و حملات اسید سولفوریک برروی بتن خودتراکم در سنین جوان تا سن 90 روزه می باشد. در این تحقیق شش طرح اختلاط که از سه نوع سیمان مختلف و همچنین با جایگزینی 15 % متاکایولن با سیمان های مربوطه تهیه شده اند. نتایج نشان میدهد که افزودنی متاکایولن ویسکوزیته و مقدار فوقروان کننده موردنیاز را نیز افزایش میدهد. برحسب نتایج مقاومت فشاری، بیشترین مقدار مقاومت فشاری برای بتن حاوی سیمان CEM III و بدون متاکایولن در سن 90 روز بدست آمده است. برعکس، کمترین مقدار مقاومت فشاری در تمام سنین کیورینگ برای مخلوط حاوی سیمان CEM V و 15 % متاکایولن بدست آمده است. براساس نتایج این تحقیق، جایگزینی کلی CEM V و CEM III به جای CEM I جهت افزایش مقاومت شیمیایی بتن خودتراکم در برابر حمله اسید سولفوریک سودمند بوده است. از سوی دیگر، این افزایش با استفاده از 15 % متاکایولن بسیار چشمگیر می باشد. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که متاکایولن تاثیر مثبتی برروی مقاومت شیمیایی بتن خودتراکم حاوی CEM V و CEM III و CEM I خواهد داشت

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، متاکایولن ، تیپ سیمان ، دوام ، حمله اسید سولفوریک