بررسی تطبیقی حق شفعه در فقه اهل سنت و حقوق ایران

اخذ به شغعه یکی از اسباب تملک قهری، استثنایی بر قاعده تسلیط بوده بنابراین باید در موارد متیقن حکم به آن داد. شرایط موضوع شفعه برای ایجاد حق شفعه عبارتند از، غیرمنقول بودن، قابل تقسیم بودن، منحصر بودن مالکیت بین دو شخص، مشاع بودن مالکیت، منتقل شدن به قصد بیع . شرایط شفیع نیز عبارت است از، اهلیت داشتن، مسلمان بودن، مالک بودن قبل از بیع و استمرار آن تا هنگام اخذ به شفعه و قادر بودن به پرداخت ثمن. حق شفعه ایجاد شده، فوری، قابل اسقاط، غیرقابل تجزیه، قابل انتقال قهری و غیرقابل انتقال اختیاری می باشد. سقوط حق شفعه به اسقاط اختیاری و سقوط قهری تقسیم می شود. انصراف شفیع از حق شفعه قبل از بیع و ایجاد حق، انصراف شفیع از حق شفعه بعد از بیع و ایجاد حق و صلح شفیع با مشتری بعد از بیع و ایجاد حق از اسباب اسقاط اختیاری حق شفعه می باشد. ناتوانی شفیع در تادیه ثمن، اطلاع شفیع از وجود حق شفعه و فوریت آن و تسامح در اخذ به شفعه و تلف حکمی حصه فروخته شده قبل از اخذ به شفعه، از موارد سقوط قهری حق شفعه می باشد.

کلیدواژه ها:

حق شفعه ، شفیع ، اخذ به شفعه ، سقوط حق شفعه