بررسی ارتباط بین حداکثر اکسیژن مصرفی با پایداری و قدرت نیروهای چنگشی در مونتاژکاران

سابقه و هدف: چنگش قدرتی و ظریف، نشانه ای از سلامت عمومی محسوب می شود و عملکرد دست راارزیابی مینماید. نظر به شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی ناشی از کار ((WMSD(s) به دلیل متناسب نبودن کار با کارگر و قابل پیشگیری بودن بیماری هایی که در اثر این نبود تناسب ایجاد می شود، مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین حداکثر اکسیژن مصرفی (Vo2max)با پایداری و قدرت چنگش و نیشگون را انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت تحلیلی- مقطعی بین 120 نفر از مونتاژکاران مرد با شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. گفتنی است برای تعیین Vo2max، قدرت و پایداری چنگش و نیشگون به ترتیب از آزمون پله، دینامومتر و پینچ گیج استفاده شد. پایداری چنگش نیز با مشخص کردن حداکثر زمانی (بر حسب ثانیه) که فرد قادر به ادامه یک سوم حداکثر انقباض ارادی بود، تعیین شد. گفتنی است در این مطالعه داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 20 و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد و P<0/05 معنادار تلقی گردید. یافته ها: براساس نتایج این مطالعه، بین Vo2max با قدرت و پایداری چنگش و نیشگون رابطه مستقیمی وجود داشت (P<0/05). همچنین بین شاخص توده بدنی (BMI)، سن و قد با قدرت چنگش و نیشگون و Vo2max رابطه مستقیمی مشاهده شد (P<0/05)؛ اما بین BMI و قد با پایداری چنگش رابطه ای یافت نشد (P> 0/05). همچنین سن با پایداری چنگش و نیشگون رابطه مستقیمی داشت (P<0/05). نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر در مشاغلی که نیازمند پایداری و قدرت بالای چنگش و نیشگون هستند، لازم است از افرادی با Vo2max بالا استفاده شود تا به دنبال آن شاهد کاهش بیماری های اسکلتی- عضلانی ناشی از کار و افزایش بهره وری باشیم.

کلیدواژه ها:

آزمون پله ، قدرت و پایداری چنگش و نیشگون ، مونتاژکاران ، Vo2max