معاهدات بشردوستانه و ممنوعیت تسلیحات نوین

بررسی پیشینه تاریخی جنگ و توسل به زور نشان دهنده آن است که با وجود ممنوعیت آن در اسناد بین المللی، همچنان با وسعت بیشتر و در محدوده جغرافیایی وسیع تری در جریان است. همین موضوع سبب شد تا کشورها به دلیل قاصر بودنشان در امحاء جنگ از عرصه اجتماع، قواعد و مقرراتی را تدوین نمایند تا آثار مخرب آن را از صحنه نبرد و خارج از آن تقلیل دهند. حاصل این نگرش ظهور حقوق بین الملل بشردوستانه بوده است. پژوهش حاضر به شیوه توصیفی-تحلیلی و با هدف شناسایی قواعد و مقررات مرتبط با ممنوعیت تسلیحات نوین در معاهدات بشردوستانه، به این پرسش اصلی پاسخ خواهد داد که معاهدات بشردوستانه چه مقرراتی را در ممنوعیت تسلیحات نوین بیان می کند نتیجه کلی به دست آمده دلالت بر آن دارد که وجود حقوق بین الملل بشردوستانه سبب خواهد شد تا کشورها با پذیرش قواعد و مقررات حقوق بشردوستانه به ویژه در حوزه ممنوعیت تسلیحات نوین، رفتار خود را با آن مقررات تطبیق داده تا از این طریق علاوه بر کاهش قربانیان درگیری های مسلحانه و کاستن از میزان درد و رنج افراد درگیر در جنگ، افراد خارج از صحنه نبرد و مناطق مسکونی نیز حمایت شوند.

کلیدواژه ها:

معاهده ، حقوق بشردوستانه ، مخاصمات مسلحانه ، کنوانسیون لاهه ، کنوانسیون ژنو