اسطوره در ترازوی علم

اسطوره یکی از زمینه های کاری روانشناسان به شمار میرود، زیرا اسطوره برآمده از ژرفای روان آدمی و وامدار ندانسته ها و خواستن های ذات جستجوگر اوست. روان آدمی دنیای محسوس خارج و جهان ناشناخته اما موجود را می کاوید و با تخیل خود به آن شاکل های محسوس میبخشید و بدین ترتیب مفاهیم و پدیده های ناشناس را تعریف می نمود تا اینکه آدمی از زمانه تخیل خارج شده و پای به عرصه دانش و فلسفه نهاد، ولی در این میان هنوز بودند هنر و هنرمندانی که به عنصر تخیل جهت نیل به آمال و خلق آثار نیازی مبرم داشتند. پس هنرمند هنوز هم می توانست از تخیل زاینده بهرهمند بوده و از جهان اسطوره ها کامیاب گردد. این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی تلاش کرده است نقش اسطوره را در دنیای امروز بویژه تناسب یا نبود تناسب آن را با زبان علم واکاوی کند

کلیدواژه ها:

اسطوره ، ادبیات ، نماد ، ناخودآگاه جمعی