بررسی فرایندهای واژ- واجی واژه بست ها و حذف همخوان ها پایانی گویش تاتی تاکستان بر اساس نظریه بهینگی

پژوهش حاضر تلاشی است در جهت بررسی واژه بست های واژ - واجی گویش تاتی تاکستان در چارچوب نظریه بهینگی. منظور از فرایندهای واژ- واجی آن دسته از تغییرات واجی است که در بافتی صرفی، یعنی در مرز بین تکواژها ایجاد می شود و انگیزه آوایی دارد. روش پژوهش به صورت تحلیلی بوده و داده های پژوهش از کتاب های تاتی، رادیو و شبکه های محلی گرد آوری شده اند. متغیرهای زبانی براساس نوع فرایندهای آوایی و واژگانی دخیل مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش برآنیم تا به واکاوی چگونگی عملکرد فرایندهای واژ - واجی از دیدگاه بهینگی در واژه بست های گویش تاتی بپردازیم. نهایتا، بر اساس داده های موجود به این نتیجه دست یافتیم که در این زبان گاهی فرایند حذف و گاهی درج در مرز تکواژی رخ می دهد و این امر نشان دهنده ی همنوایی یا همان دسیسه ی واجی است و در واقع نشان میدهد که مرتبه بندی محدودیت های جهانی در گویش تاتی تاکستان صادق بوده و محدودیت های موجود در این گویش با محدودیت های جهانی همسو است. پژوهش حاضر به پیکره دانش زبانی زبان شناسان در مورد گویش تاتی افزوده و پژوهشگران را در شناخت هرچه بیشتر فرایندهای واژ- واجی گویش تاتی و تطابق آن با جهانی های این حوزه یاری می رساند

کلیدواژه ها:

فرایند واژ- واجی ، نظریهی بهینگی ، واژه بست ، گویش تاتی ، محدودیت ها ، همخوان