تاییه عبدالرحمن جامی ترجمهای که از جامی نیست!نقد و تحلیل سبک شناختی ترجمه تاییه ابن فارض

مقاله حاضر تحلیلی است سبک شناسانه از قصیده ترجمه تاییه ابن فارض که به نورالدین عبدالرحمن جامی بازخوانده شده است. مبنای این پژوهش کتاب تاییه عبدالرحمن جامی، ترجمه تاییه ابن فارض؛ به انضمام شرح محمود قیصری بر تاییه ابن فارض با مقدمه، تصحیح و تعلیق دکتر صادق خورشا است. متن مصحح و علت این انتساب برپایه نسخهای خطی است در آن تاییه معروف ابن فارض در طی 754 بیت به زبان فارسی و با قافیه مختوم به حرف روی تاء ترجمه و به جامی نسبت داده شده است. در مقاله حاضر با نگاه و اقامه دلایل سبکشناختی (تحلیلهای زبانی و نحوی، و خاصه بررسی ساختارهای وزنی و قواعد عروضی، در مقایسه این متن با دیگر آثار شعری جامی) به اثبات این نکته پرداخته خواهد شد که این ترجمه منظوم از جامی نیست. این ترجمه به قراین ساختهای خاص نحوی وزبان سست و ناتندرست شعری، و نیز ویژگیها وتسامحات وزنی بسیار هیچ تناسب سبکیای با دیگر آثار جامی ندارد؛ و اینمغایرت فاحش و تفاوتهای بنیادین سبکی به تنهایی نشان دهنده آن میتواند بود که این متن نمیتواند و نباید از جامی دانسته شود. برخی قراین کتاب شناختی و نسخه شناختی نیز موید این نظر هستند که بدانها نیز اشارت خواهد رفت.

کلیدواژه ها:

جامی ، ترجمه تاییه ابن فارض ، سبک شناسی ، ساختار وزنی و عروضی