بررسی رویکردهای فرآیند ساخت نانوفیلترهای سرامیکی

نانوفیلتراسیون در اصل فیلتراسیون با فشار پایین تر از اسمز معکوس است. در بحث مربوط به نانوفیلترها به مواد نانوپروس می رسیم. اساس نانوفیلتراسیون فرایندهای غشایی که فرایندهای پیشرفته فیلتراسیونی هستند و از خواص تفکیک کنندگی پلیمریک های متخلخل نرم و یا فیلم های نازک غیر آلی استفاده می کنند است. در این فرایندها یک لایه سرتاسری همه سطح فیلتر را پوشانده که یک لایه تفکیک کننده نیمه تراوا که ترکیبی از لوله های روی هم پیوسته متخلخل است می باشد. استفاده از غشاهای سرامیکی از دهه 1940 شروع شد. اولین کاربرد آن غنی سازی اورانیوم 235 از مخلوط طبیعی آن به وسیله نفوذ گازی بوده است. غشا را می توان از نظر مورفولوژی به صورت زیر نیز دسته بندی نمود. غشاهای متقارن، غشاهای نامتقارن. غشاهای متقارن دارای بالا و پایین یکسانی می باشند و می توان آنها را از هر دو طرف به کار برد. غشاهای متقارن می توانند همگن یا ناهمگن باشند بنابراین دو رویکرد کلی ساخت عبارتند از لایه های نامتقارن یکپارچه و لایه های نازک ترکیبی، که دسته لایه های ترکیبی شامل غشاهای ورقه ای ترکیبی آلی غشاهای ورقه ای ترکیبی غیرآلی می گردد که نانوفیلترهای سرامیکی شامل غشاهای ترکیبی غیرآلی هستند. غشاهای ترکیبی سرامیکی از پخش شدن و چسبیدن سیلیس، تیتانیا و سایر اکسیدهای فلزی که به صورت ذرات بسیار ریز در ابعاد نانوذرات می باشند در یک سطح و یا لایه ای که از اکسیدهای فلزی مشابه ساخته شده است و ابعاد ذرات آنها در محدوده میکروذرات می باشد، شکل می گیرد. پس از شکل گیری اولیه این مواد در دمای بالا برای ایجاد لایه ای پیوسته همجوشی (sintered) می شوند. پودرهای سازنده سرامیک ها از روش های فیزیکی شامل تکنیک های تغلیظ بخار، اسپری پیرولیز و تجزیه شعله مواد پیشرو آلی و روش های شیمیایی شامل تکنیک های میکروامولسیون معکوس، رسوب از محلول ها و ترکیب شیمیایی پلیمری پری سرامیک تهیه می گردند.

کلیدواژه ها:

نانوفیلتراسیون ، نانوسرامیک ، نانوپروس ، متخلخل ، نانوذرات