بررسی بهبود حرکت بالگرد با استفاده از مدل دینامیکی جریان القایی دنباله متغیر محدود در حوزه زمان

در این مقاله، با نگرش بهبود پاسخهای دینامیکی آف-اکسس بالگرد از مدل آیرودینامیک سه بعدی غیر دائم تحت عنوان مدل جریان القایی دنباله متغیر محدود (Finite State Wake) برای محاسبه سرعت القایی روتور اصلی استفاده می شود. این توزیع سرعت اساسا پس از حل دستگاه معادلات دیفرانسیل مرتبه اول در حوزه زمان و محاسبه متغیرهای حالت جریان بدست می آید. در این روش سرعت القایی در صفحه روتور اصلی با جایگذاری مقدار متغیرهای حالت در رابطه شامل حاصلضرب چند جمله ای لژاندر و تابع مثلثاتی با هارمونیک دلخواه تعیین می گردد. انحراف جریان دنباله ای روتور اصلی، افت بارگذاری نوک پره، دسترسی صریح به متغیرهای حالت جریان، تسهیل در جانمایی و سهولت حل معادلات اساسا این مدل را به مدلی توانمند برای تحلیل پایداری آیروالاستیک بالگرد تبدیل نموده است. نتایج حاصل از حل معادلات و مقایسه آنها با نتایج تست پرواز متضمن بهبود کیفی و کمی در پیش بینی پاسخ های دینامیکی بالگرد در شرایط تریم و فاز پرواز کروز می باشد.

کلیدواژه ها:

بالگرد ، شبیه سازی ، دنباله متغیر محدود ، دینامیک پرواز