تاثیر محیط های طبیعی بر پرورش خلاقیت کودکان

به دلیل مشکلات شهر نشینی و در گیری های روزمره،انسان ها از طبیعت فاصله گرفته و این روزمرگی را ناخودآگاه به کودکان خود انتقال می دهند.این بی توجهی به فضای طبیعی و طبیعت باعث شده تا میراث داران کشورمان به جای بازی در دل طبیعت به بازی های کامپیوتری روی آورده که خطراتی را برای کودکان در پی خواهد داشت.متاسفانه در ایران،بیشتر مراکز پرورش خلاقیت فاقد طراحی مناسب و ارتباط کودک با فضاهای طبیعی هستند.بازی و تحرک بخش اصلی زندگی کودکان است که قدرت تخیل آنها را شکل می دهد و باعث خلاقیت در کودکان می شود.هدف از تحقیق حاضر دستیابی به ویژگی های فضا های ویژه کودکان با تاکید بر بهره گیری از طبیعت و ارتقا خلاقیت کودکان با استفاده از طبیعت است.این بررسی در چارچوب روش تحلیلی_ توصیفی صورت گرفته و نتایج بررسی نشان می دهد که محیط های طبیعی ضمن تاثیر بر ارتقا خلاقیت ،سبب حضور و ایجاد تعاملات اجتماعی و رشد کودکان می شود.لذا پیشنهاد می شود برای بهبود تفکر واگرا و خلاقیت برنامه ریزی های آموزشی در چارچوب فعالیت های مبتنی بر مراکز خلاقیت کودکان با تاکید بر طبیعت اجرا شود.

کلیدواژه ها:

پرورش خلاقیت کودکان ، طبیعت و کودک ، خلاقیت کودکان ، محیط های بازی طبیعی ، خلاقیت