پرورش خلاقیت در محیط های آموزشی کودکان

امروزه در سطح شهر به فضاهایی نیاز داریم که به رشد استعداد و خلاقیت کودکان بیانجامد. زیرا این امر ثابت شده که بروز تمامی استعدادها در دوران کودکی اتفاق می افتد و ما برای شناسایی و پروراندن استعدادهای نهفته کودکانمان به چنین فضاهایی نیازمندیم. متاسفانه فضاهایی که برای رشد و نگهداری کودکان خلق می شوند، به ابعاد مختلف وجودی کودک توجه ندارند و با ادراکات، فعالیت ها و نیازهای مخاطبان آن هماهنگ نیستند. بنابراین کودکان در طراحی معماری فضا مورد التفات قرار نگرفته اند. جستجو برای تثبیت راهکارهای مربوط به طراحی کالبدی فضاهای مرتبط با کودک از اهمیت مضاعفی برخوردار بوده و برانگیزش و افزایش حس خلاقیت دراین گروه سنی تاثرگذار است. عوامل بسیاری وجود دارند که می توانند از مهمترین مواردی باشند که لازم است در طراحی معماری فضاهای مرتبط با کودک مورد توجه قرار گیرند. یافته های تحقیق نشان می دهد که چه معیارهایی امکان برانگیزش و تقویت حس خلاقیت کودکان را فراهم می کند و راهکارهایی برای طراحی کالبدی فضاهای متنوع مرتبط با وی ، از جمله فضای بازی، فضای آموزش، فضای استراحت و آرامش ارایه می دهد. روش این نوشتار از نوع توصیفی تحلیلی است و جهت گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای، مقالات معتبر منتشر شده در نشریات معتبر علمی و از منابع دیجیتال بهره برده شده است. در انتها عوامل و مشخصه هایی جهت طراحی فضاهایی جهت رشد و ارتقاء خلاقیت کودکان ارایه شد که جهت طراحی کانون پرورش فکری کودکان مناسب می باشد.

کلیدواژه ها:

کودک ، استعداد ، خلاقیت ، طراحی کالبدی