الگوی توسعه دوچرخه به عنوان یک طرح حمل و نقل در ابعاد اجتماعی، فرهنگی، کالبدی، فضایی ، در پهنه مرکزی تهران با استفاده از تکنیک AHP

رشد شاخص های حمل و نقل و ترافیک شهر تهران حاکی از این واقعیت است که سیر صعودی افزایش مالکیت خودروهای شخصی و مشکلات آن نظیر آلودگی هوا، شهروندان را در معرض خطر جدی قرار داده است. استفاده از دوچرخه بعنوان یک طرح حمل و نقل، کمک موثری در کاهش آلودگی و معضلات ناشی از ترافیک می نماید، لذا هدف این تحقیق، ارایه الگو های توسعه دوچرخه بعنوان یک طرح حمل و نقل در پهنه مرکزی شهر تهران می باشد که از نظر ابعاد فرهنگی، اجتماعی، کالبدی و فضایی مورد بررسی قرار می گیرد. روش پژوهش حاضر، پیمایشی است و تعداد 30 نفر از مدیران و مدیران میانی و کارشناسان ارشد سازمان حمل و نقل شهری تهران به روش نمونه گیری تصادفی با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند و بعنوان نمونه آماری تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار این تحقیق ، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از روش AHP مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و داده های آن با استفاده از این روش و نرم افزار Expert choice رتبه بندی شدند. نتایج حاصل نشان داد که الگوی توسعه دوچرخه در تهران با استفاده از روش AHP به ترتیب اولویت با نرخ سازگاری قابل قبول 0 / 07 بصورت بعد اجتماعی، فضایی، کالبدی و فرهنگی می باشد .

کلیدواژه ها:

ترافیک ، حمل و نقل ، الگوی توسعه دوچرخه ، روش AHP