تعیین گونه سفر مبتنی بر پویشگر شبکه وای فای با استفاده از شبکه فازی-عصبی تطبیقی

شناسایی الگوی حرکت و گونه سفر پیاده و سواره شهروندان یکی از مسایل مهم در مدیریت شهری، حمل و نقل و ترافیک می باشد. معایب روش میدانی پرسشنامه هم چون بروز نبودن و هزینه اجرایی آن و ظهور فناوری های جدید موجب شده است تا از ابزار های ارتباطی هم چون تلفن همراه جهت جمع آوری و تحلیل داده های ترافیکی استفاده شود. شبکه وای فای به عنوان ابزاری که عموما یت و قابلیت دسترسی بالا و هزینه پایینی دارد، مورد توجه سامانه های حمل و نقل هوشمند بوده است در این پژوهش با استفاده از پویشگر وای-فای کاربران ناحیه تحت پوشش به سه دسته طبقه بندی می گردند. عابرین پیاده، خودرو های عبوری و کاربرانی که در ناحیه مذکور توقف طولانی مدت داشته اند. این طبقه بندی با استفاده از تعریف سه ویژگی بر روی سیگنال های وای فای کاربران و و با بهره گیری از مدل شبکه فازی- عصبی تطبیقی انجام پذیرفته است. نتایج نشان می دهد، مدل پیشنهادی به ازای بکارگیری از روش خوشه بندی کاهشی برای تعیین تابع عضویت اولیه ویژگی ها توانسته است با دقت 84 درصد کاربران مذکور را طبقه بندی نماید و میزان صحت و بازخوانی تشخیص کاربرانی که از خودرو در این ناحیه استفاده نموده اند به ترتیب 75 و 90 درصد بوده است.

کلیدواژه ها:

گونه سفر ، شبکه فازی عصبی ، پویشگروای-فای ، سامانه های حمل و نقل هوشمند