بررسی اثر نانوکریستال سلولز سنتز شده بر مورفولوژی نانوالیاف ژلاتین

سلولز فراوانترین پلیمر طبیعی است که در زمینه های مختلفی کاربرد دارد. نانوکریستال سلولز (CNC) یکی از جدیدترین مشتقات سلولز است که توجه بسیاری از محققان در زیستپزشکی را به خود جلب کرده است. در این تحقیق ابتدا نانوکریستال سلولز از ضایعات پنبه سنتر شده و سپس به ساختار ژلاتین اضافه میشود. CNC از هیدرولیز کنترل شده ی ضایعات پنبه با سولفوریک اسید %64 در دمای50 به مدت 90 دقیقه به دست می آید. از آنالیزهای دستگاهی DLS، FTIR، XRD و AFM برای تایید سنتز CNC استفاده شد. نانوالیاف از الکتروریسی پلیمر 12٪ و در اختلاف پتانسیل 13kV، سرعت تغذیه 0/7 ml/hour و فاصلهی جمع کننده 15cm تهیه میشود. CNC با غلظتهای مختلف (بین (0-15% به ژلاتین اضافه شده و تاثیر CNC بر خواص محلول پلیمری، قطر نانوالیاف و خواص مکانیکی بررسی خواهد شد. با اضافه کردن 7/5% نانوکریستال سلولز قطر نانوالیاف ژلاتین از 108 nm به 155 nm افزایش یافت. اما با اضافه کردن بیشتر CNC تغییر معناداری در قطر آن مشاهده نشد. بررسیهای مکانیکی نشان دادند افزایش ٪CNC 5 موجب افزایش 3 برابری مدول نانوالیاف میشود. ولی در مقادیر بیشتر CNC خواص مکانیکی نانوالیاف به دلیل تجمع نانوذرات و ایجاد نقاط ضعیف کاهش پیدا کرده است.

کلیدواژه ها:

نانوالیاف ، الکتروریسی ، ژلاتین ، نانوکریستال سلولز