الکتروریسی داربست سه بعدی پلی کاپرولاکتون/ پلیلاکتیک اسید/ عصاره نعناع

یکی از تکنولوژیهایی که امروزه در تمام دنیا جای مهمی را در میان محققان و صنعتگران باز کرده است، تکنولوژی نانو میباشد. در ده ه 1990 چندین گروه تحفیفاتی نشان دادهاند که پلیمرهای آلی میتوانند الکتروریسی شوند و به نانوالیاف تبدیل گردند. الکتروریسی از سادهترین، متنوعترین و کارآمدترین روشها می باشد که توسط آن میتوان داربستهای نانولیفی تولید کرد. آنها قادر هستند ساختار ماتریس خارج سلولی طبیعی بدن انسان را شبیه سازی کنند. در این پژوهش تولید نانوالیاف زیستتخریبپذیر پلیکاپرولاکتون (15%) و پلیلاکتیک اسید (12%) با ترکیب اختلاط 1:1 و 1:3 و 3:1 با دی متیل فرمامید و دی کلرومتان به عنوان حلال مشترک در مخلوط صورت گرفته است. همچنین عصاره نعناع به نانوالیاف موردنظر با نسبتهای مذکور اضافه گردید. .بررسی و مقایسه ساختار این دو نوع الیاف توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) انجام شد. با توجه به نتایج، میانگین قطر الیاف بدون عصاره نعناع در محدوده 900 -400 نانومتر و با عصاره نعناع به میزان 0,1 میلیلیتر در محدوده 800-780 نانومتر به دست آمد. برای بررسی خاصیت آبدوستی لیف مورد نظر از دستگاه اندازه گیری زاویه تماس استفاده میشود.

کلیدواژه ها:

الکتروریسی ، پلی کاپرولاکتون ، پلی لاکتیک اسید ، عصاره نعناع ، نانوالیاف