درخواست طلاق از سوی زوجه به استناد قاعده عسر و حرج

قواعد حقوقی به حکم طبیعت ویژه خود به سوی عدالت گرایش دارد ولی عدالت مفهومی عام و درعین حال شکننده است گاه اجرای عدالت نوعی که حکم نخست موضوع است در پاره ای شرایط باانصاف سازگار است و اجرای آن گران جلوه میکند پس برای تعدیل احکام نخستین حقوقی قواعدی تمهید شده تا جانب انصاف نگاه داشته شود، مانند نفی عسر و حرج که هرگاه مشقتی تحمل ناپذیر از اجرای احکام نخستین و نوعی به وجود آید آن حکم را تعدیل میکند . در تایید این قاعده گفته شده که به حکم عقل، تکلیف باید درخور توان مشخص باشد نه خارج از طاقت او، چراکه سختگیری های بیهوده واکنشی نامطلوب به وجود می آورد، انگیره مخالفت با قانون و مقاومت در برابر آن را تقویت میکند و اشخاص را به گناه و عصیان وا میدارد. پس وظیفه قانونگذار ایجاب میکند که نه تنها امری خارج از توان و تحمل را در زمره قوانین نیاورد بلکه به شدت و سختگیری نیز بپردازد. در ماده 1130 ق. مدنی به عسر و حرج زوجه اشاره شده است که طبق قانون به زوجه اجازه داده شده که در مواردی که ادامه زندگی زناشویی وی را در وضعیت عسر و حرج قرار دهد و ادامه زندگی برایش غیر قابل تحمل و دشوار شود. می تواند از دادگاه با اثبات حالت درخواست طلاق نماید . عام بودن این ماده برای زن این امکان را قرار داده که بدون توجه به مبنای ایجاد عسر و حرج، با اثبات علت موجد سختی و تنگی خود را از علقه زوجیت رها سازد .

کلیدواژه ها:

عسر و حرج ، طلاق ، زوجه ، زناشویی