بررسی رابطه عوامل انگیزشی و امکانات آموزشی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه مدارس دولتی شهرستان میرجاوه

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین عوامل انگیزشی و امکانات آموزشی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر متوسطه اول مدارس آموزش و پرورش شهر میرجاوه میباشد. روش پژوهش توصیفی همبستگی است. جامعه آماری برابر 3127 نفر دانش آموز پسر مدارس متوسطه اول آموزش و پرورش شهر میرجاوه در سال تحصیلی 1395-1396 بوده که با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 342 نفر 123)نفر پایه اول، 106 نفر پایه دوم و 113 نفر پایه سوم) به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری اطلاعات برای متغیر عوامل انگیزشی (پرسشنامه عوامل انگیزشی تهیه شده توسط توسلی1392 دارای روایی محتوایی و دارای پایایی آلفای کرونباخ 0/92، برای متغیر امکانات آموزشی (پرسشنامه محقق ساخته امکانات آموزشی بر اساس مطالعات کتابخانه ای) دارای محتوایی صوری و دارای پایایی آلفای کرونباخ 0/77و برای متغیر پیشرفت تحصیلی (معدل نوبت دوم سال (1396 انتخاب شدند. و اطلاعات با استفاده از روش آمار توصیفی و آزمون آماری استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان میدهد که بین عوامل انگیزشی و مولفه ای آن( عوامل خانوادگی، فردی، اجتماعی و آموزشگاهی) و امکانات آموزشی با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت معنادار وجود دارد و مولفه های عوامل انگیزشی قادر به پیش بینی پیشرفت تحصیلی هستند. همچنین بین امکانات آموزشی و عوامل انگیزشی رابطه مثبت معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

عوامل انگیزشی ، پیشرفت تحصیلی ، امکانات آموزشی