موانع تربیت از منظر اسلام

خانواده، مهم ترین کانون تربیت اجتماعی و جامعه پذیری است که در تربیت و اجتماعی کردن کودکان، به ویژه در سال های آغازین زندگی نقش مهمی دارد. در این میان، گاه موانع و آسیب هایی سد راه تاثیر خانواده در تربیت اجتماعی کودکان می شوند. این تحقیق با رویکرد توصیفی و اسنادی و با استناد به متون دینی و یافته های علوم جدید، به بررسی موانع و آسیب هایی می پردازد که به نحوی در مسیر نقش آفرینی نهاد خانواده در تربیت اجتماعی کودکان اخلال ایجاد می کند. فرسایش سرمایه اجتماعی کودکان در خانواده، گسیختگی نظام خانواده و افراط و تفریط در جامعه پذیری نقش های جنسیتی، ناهماهنگی میان خانواده و دیگر عوامل تربیت اجتماعی و ضعف نظارت خانواده بر فرزندان، در خانواده های امروزی از مسایلی است که می تواند در مسیر تربیت اجتماعی مطلوب کودکان در محیط خانواده، مانع ایجاد کند. موانع و آسیب های تاثیر گذاری خانواده در تربیت اخلاقی فرزندان از قبیل: توجه نکردنخانواده به حرمت و شخصیت فرزندان و زمینه های آن، نزاع و اختلافات خانوادگی، تضاد گفتار، رفتار خانواده، مراعات نکردن خانواده، اصول و ارزش های اخلاقی، سخت گیری خانواده نسبت به فرزندان، عدم برخورد عاطفی خانواده با فرزندان، تعارض میان خانه و سایر عوامل تربیتی و نقش مسیولین سیاسی، مملکتی در تربیت اخلاق فرزندان بیان شده است.

کلیدواژه ها:

موانع تربیت ، اسلام