جایگاه برنامه ریزی منابع طبیعی در اسلام

پیش از هر چیز و بنا بر اهمیت موضوع منابع طبیعی از دیدگاه اسلام، نظری اجمالی به چگونگی پیدایش زمین از نظر قرآن می افکنیم تا نه تنها از این رهگذر پرتوی از قران در زمینه ماهیت کره زمین آشکارتر گردد ، بلکه بیش از پیش به بزرگی پروردگار پی برده، سر تعظیم به پیشگاه با شکوهش فرود آوریم. و در پی آن به منابع طبیعی کره زمین و سرزمینمان با نگاهی ژرف و بنیادی بنگریم و توجه خود را به این نکته معطوف داریم که این همه منابع طبیعی چه دگرگونی های تکوینی را پشت سر گذاشته تا سرانجام به تسخیر نسبی انسان درآمده است. اما متاسفانه فزونی خواهان و چپاولگران تاریخ به خاطر این منابع و موهبت های الهی چه مصایبی را بر سر بشریت درآورده و می آورند. از همین رو قرآن از ابتدا مالکیت منابع طبیعی را ذاتا از آن خدا و پیامبر و اولیای خود دانسته تا به نفع بشریت از دستبرد فزونی خواهان و متجاوزان به حق در امان بمانند. زیرا انگیزه فساد در روی زمین از همین تملک هایانحصاری و رانت گونه منابع و دارایی های عمومی ناشی می شود و شاید مصداق واقعی و انگیزه سخن اعتراض آمیز فرشتگان به خداوند در مورد انسان که می گویند: قالوا اتجعل فیها من یفسد فیها و یسفک الدما ... ( بقره 30) ... (( فرشتگان گفتند، آیا موجودی را بر روی زمین می آفرینی که موجب فساد و خونریزی روی زمین گردد ))

کلیدواژه ها:

اسلام ، قرآن ، منابع طبیعی ، مالکیت