بررسی میزان تاثیر هوش هیجانی و هوش معنوی بر رفع اضطراب و بی خوابی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه

سابقه و هدف :هوش یکی از مهم ترین تفاوت های فردی در بین افراد جامعه است. هوش معنوی، عملکرد همراه با بصیرت، ملایمت و مهربانی با حفظ آرامش درونی و بیرونی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش معنوی با خود کنترلی و مکانیسم های دفاعی در دانشآموزان دختر سال سوم متوسطه در شهر تنکابن بود . روش بررسی :در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی، کلیه دانش آموزان دختر سال سوم متوسطه شهر تنکابن به تعداد 108 نفر بررسی شدند. از آزمون هوش هیجانی (سیبر یا شرینگ) و پرسشنامه سلامت روان برای سنجش استفاده شد و داده ها با نرم افزار اماری SPSS19 با استفاده از ماتریس همبستگی بین متغیرهای پژوهش تحلیل گردید . یافته ها :این مطالعه نشان داد که هوش معنوی با تقویت مکانیسم های دفاعی رشد یافته این امکان را برای فرد فراهم میکند تا در مواجهه با موقعیتهای استرس زا، فرد بتواند با استفاده از آنها با عوامل استرس زا مقابله کند. نتایج :بین نمره سلامت روان و نمره هوش معنوی و همچنین بین نمره هوش معنوی و هوش هیجانی همبستگی مثبت مشاهده شد. در پیشبینی سلامت عمومی از طریق هوش معنوی و هوش هیجانی مشاهده شد که هوش معنوی پیش بینی کننده معنیداری برای سلامت روان می باشد چون t محاسبه شده در جدول 5% می باشد و با درجات آزادی 50 برابر با (0/25) است چون نسبت t محاسبه شده (385) بزرگتر t جدول می باشد بنابراین ضریب همبستگی رابطه هندسی وجود دارد بنابراین فرضیه تحقیق مورد قبول واقع شد. . نتیجه گیری :از آنجا که هوش معنوی بالاتر به سلامت روان بهتری می انجامد لذا میتوان با برنامه ریزی و آموزش های لازم در جهت بهبود کیفیت هوش معنوی دانش آموزان اقدام نمود .

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، سلامت روان ، افسردگی