بررسی کاربرد اصل صحت در فقه و قانون مدنی

اصل صحت از دیرباز به عنوان یکی از بنیان های فقهی حقوقی در نظام حقوقی کشورمان پذیرفته شده است قواعد بسیار پرکاربرد فقه که می توان در بیشتر زمینه های حیات بشری از عبادات گرفته تا عقود و ایقاعات جریان دارد، صحیح انگاشتن فعل دیگری و ترتیب اثر دادن به آن است، که نتیجه اش صحت عمل و موثر بودن فعل موکلف است. اصل صحت یا اصاله الصحه که در فقه شیعه مقامی ارجمند دارد و در کتب بسیاری از فقهای شیعه درباره آن سخن رفته دارای معانی متعددی است و در کلیه معاملات (عقود و ایقاعات)، اقوال و اعتقادات جاری است. در این مقاله در آغاز با نگاهی متفاوت به تحلیل این اصل در نظام فقهی حقوقی ایران می پردازیم تا ضمن بررسی آن در اندیشه های فقهی برگرفته از دیدگاه فقه سنتی و نیز دیدگاه های حاکم بر قواعد فقه شیعه، رویکرد واقع گرایانه فقها و سپس حقوقدانان در این زمینه تبیین شود

کلیدواژه ها:

اصل صحت ، حقوق موضوعه ، فقه امامیه