اثر بخشی بخشش بر کاهش خشونت و رفتارهای پرخطر دانش آموزان ابتدایی شهر شهباز

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,126

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

KPVNC01_005

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

چکیده مقاله:

دوران دبستان سالهای مناسبی برای تشخیص مشکلات کودکان، آموزش و مداخله بهنگام در پیشگیری از مشکلات عاطفی، اجتماعی و تحصیلی آینده آنان است. خشونت و بروز رفتارهای پرخطر در میان کودکان و نوجوانان ناسازگار موجب طرد شدن آنها از سوی همسالان، افزایش ارتکاب جرم بخصوص در دوره های بعدی زندگی و بروز خصوصیات و رفتارهای ضد اجتماعی با توجه به نتیجه ی برخی از پژوهش های انجام گرفته خواهد شد. مداخله بهنگام و تغییر رفتارهای ناسازگار کودک در دوره حساس دبستان، موجب افزایش مهارت های اجتماعی و محبوبیت نزد همسالان و بزرگسالان شده و کودک را برای پذیرش مسیولیت های تحصیلی و اجتماعی بخصوص در دوره های بعدی زندگی آماده می سازد، در این میان توجه به مداخلات بخشایش درمانی جهت توانمندسازی دانش آموزان ناسازگار و پرخطر دوره ابتدایی یاری رسان آنان در رها سازی از آزردگی های هیجانی، و در جهت رسیدن به یک خود انگاره سالم خواهد شد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی، بخشش درمانی بر کاهش خشونت و رفتارهای پرخطر دانش آموزان سال چهارم، پنجم وششم دوره ی ابتدایی شهر شهباز می باشد. بدین منظور نمونه ای با حجم 30 نفر از دانش آموزان سال چهارم، پنجم و ششم دبستان پسرانه صابرین شهر شهباز که میانگین نمره ی آزمون پرخاشگری و رفتارهای پرخطر آنها بالا بود انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه ی یک ساعته و به مدت 4 هفته در جلسات آموزشی بخشش درمانی هرمی رید و ورثینگتون، شرکت کردند و گروه کنترل همان برنامه رسمی مدرسه را پیش گرفتند. برای ارزیابی تغییرات در میزان پرخاشگری و رفتارهای پرخطر از پرسشنامه های پرخاشگری باس و پری، و مقیاس خطر پذیری کودکان و نوجوانان ایرانی، استفاده گردیده است. فرضیه های پژوهش عبارت بودند از اینکه؛ برنامه آموزشی بخشایش درمانی سبب کاهش خشونت می شود و برنامه آموزشی بخشایش درمانی منجر به کاهش رفتارهای پرخطر دانش آموزان می شود. به منظور پاسخگویی به فرضیه های پژوهش و پس از جمع آوری داده ها از آزمون تی استیودنت برای گروههای مستقل به منظور مقایسه ی میانگین اختلاف نمرات آزمودنی ها در پیش آزمون و پس آزمون استفاده به عمل آمد، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق بیانگر آن بود که رویکرد بخشایش درمانی سبب کاهش پرخاشگری و کاهش رفتارهای پرخطر دانش آموزان سال چهارم، پنجم و ششم می گردد. بنابراین می توان گفت که برنامه آموزشی بخشش سبب افزایش رفتارهای اجتماع گرا و کاهش ریسک بزهکاری و رفتارهای خطرناک در دانش آموزان سال چهارم،پنجم و ششم دبستان می گردد، همچنین کاهش رفتار های پرخاشگرانه، انتقامی و کینه توزانه باعث افزایش میل به بخشش می گردد.

نویسندگان

داود مجیدی

کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه خوارزمی تهران و آموزگار ابتدایی آموزش وپرورش شهرستان شازند