بکارگیری مدل پذیرش فناوری جهت بررسی ایستادگی کارکنان در برابر تغییر: مطالعه موردی در شرکت های توزیع نیروی برق ایران

سازمان ها بدلیل قرار گرفتن در محیط های پویا، با تغییر روبرو هستند و مجبورند خود را سازگار کنند. تغییر در سازمان یکی از مساله های مهمی است که بر کارکنان تاثیر داشته و سبب بروز مشکل هایی مانند ایستادگی در برابر تغییر می شود. رویکردهای متفاوتی برای مقابله و رفع این مشکل ارایه شده است. از این رو، این مقاله با استفاده از مدل پذیرش فناوری در یک مطالعه موردی به بررسی درباره عامل های موثر در پذیرش فناوری اطلاعات توسط کارکنان سازمان پرداخته است. 20هزار کارمند شرکت های توزیع نیروی برق در سراسر کشور ایران جامعه آماری را تشکیل می دهند. برای گرداوری داده ها از نمونه 139 نفری از پرسشنامه استفاده شده است. روش آلفای کرونباخ برای سنجش پایایی ابزار پژوهش در این پژوهش بکار گرفته شده است. کارایی کارکنان متغیر وابسته این پژوهش می باشد که متاثر از پذیرش فن آوری است. متغیر تعدیل کننده نیز ویژگی های جمعیت شناختی جامعه می باشد. این پژوهش دارای دو متغیر آزاد (مستقل) قابلیت اعتماد و پشتیبانی فنی می باشد. سازمان توزیع برق با بکارگیری فناوری (کنتورهای هوشمند بجای کنتورهای سه زمانه) کوشش در حذف مشکل هایی از جمله اتلاف وقت جهت اجرا نشدن کامل برنامه های مدیریت بار و قطع و یا محدود کردن اشتراک کرده است. هدف این پژوهش بررسی رفتار کارکنان پس از تغییر و تعیین عوامل موثر بر پذیرش این تغییر با استفاده از مدل پذیرش فناوری می باشد. برای واکاوی داده های بدست آمده از پرسشنامه از مدل معادلات ساختاری در روش های تجزیه و تحلیل چند متغیره استفاده شده است. نتیجه پژوهش نشان می دهد که بین متغیرهای قابلیت اعتماد و پشتیبانی فنی رابطه معنا داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ایستادگی کارکنان ، مدل پذیرش فناوری ، سازمان برق ، فاکتور قابلیت اعتماد ، فاکتور پشتیبانی فنی