کاربرد انرژی های تجدید پذیر در منابع ذخیره آب با رویکرد آمایشی

به منظور دسترسی به افزایش راندمان نیروگاه ها و صرفه جویی حداکثری در مصرف انرژی، باید طرح آمایش سرزمین به طورجدی اجرا شود و از ارایه طرحهای فاقد توجیه اقتصادی پرهیز کرد. امروزه به دلیل افزایش میزان مصرف انرژی، افزایش آلودگیهای ناشی از سوختهای فسیلی، محدود بودن منابع سوختهای فسیلی و غیره، استفاده از انرژیهای تجدید پذیر رو به افزایش و رونق میباشد. اما، در کشورهایی که منابع عظیمی از سوختهای فسیلی موجود است، علاقه مندی به سرمایه گذاری درزمینه ی انرژیهای تجدید پذیر، به علت هزینه های اولیه ی بالا، کم می باشد. مخازن ذخیره ی آب شهری به علت دارا بودن سطح آزاد مناسب و همچنین حجم زیادی از آب، محل بسیار مناسبی برای احداث چندین نیروگاه تجدید پذیر می باشند. از طرف دیگر، در عصر فناوری و ارتباطات، لازمه توسعه و پیشرفت همه جانبه، حفظ امکانات، منابع و زیرساختها در برابر تهدیدات مختلف است. یکی از مهمترین اصول مقابله با این تهدیدات، لحاظ کردن پدافند غیرعامل در برنامه ریزی، طرح و توسعه و بهرهبرداری از ظرفیت انرژیهای موجود در مخازن آب شهری به عنوان منابع تجدید پذیر است. در این پژوهش، مدلی از پدافند سبز (سامانه هیبریدی) شامل چهار نوع از انرژیهای تجدید پذیر، انرژی خورشیدی، انرژی جریان مخزنی، پمپ حرارتی (به منظور ایجاد سرمایش و گرمایش) و سیستم های فشارشکن نرم (توربین های آبی به جای شیرهای فشارشکن) باقابلیت تامین انرژی بار محلی و تزریق به شبکه به منظور تقویت پدافند غیرعامل در راستای اهداف آمایش سرزمین ارایه میگردد.

کلیدواژه ها:

مخازن آب ، انرژی خورشیدی ، جریان مخزنی ، پمپ حرارتی ، فشارشکن نرم