ویژگی های نحوی برجسته در نامه ها و منشآت جامی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 400

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_OURMAZD-10-39_012

تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397

چکیده مقاله:

منشآت جامی یکی از آثار ناشناخته و فراموش شده ی زبان فارسی است که متعلق به دوره ی تیموری، یکی از اعصار مهم تاریخ و ادبیات فارسی به خصوص در حوزه ی ترسل و انشا است. نویسنده در این اثر کوشیده است تا علاوه بر رعایت سبک نثر زمان خود، نوع آوری هایی هم داشته باشد که در این امر، بسیار موفق بوده است. پرسش اصلی پژوهش این است که چه ویژگی های نحوی، نثر وی را از سایر نثرهای فنی و منشیانه ی دوره ی تیموری متمایز ساخته است می توان گفت، کاربرد جمله های بی فعل، حذف فعل در جمله، کاربرد فعل به صورت وجه وصفی، استعمال فعل مجهول، کاربرد وجه امری غیرمستقیم، استفاده از افعال مهجور و غریب، آوردن واو عطف در آغاز کلام، استفاده از صفات مرکب، کاربرد تتابع اضافات، تکرار و موارد بی شمار دیگر از ویژگی های چشمگیر در نامه ها و منشآت جامی هستند که به دلیل گستردگی کار تحقیق، فقط به ده مورد اکتفا شد. بالطبع، این ویژگی ها، نحوه ی سخن پردازی نویسنده را برای ما روشن خواهد ساخت. شایان ذکر است که، روش تحقیق در این پژوهش، به شیوهی توصیفی- تحلیلی و بر مطالعات کتابخانه ای استوار است.

نویسندگان

شعله عبدالعلی پور

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه،

محمد امیر عبیدی نیا

استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه

عبدالناصر نظریانی

استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه